آخرسرعلم بهتراست یا ثروت؟
در دنیاى ﮔﺬﺷﺘﻪ میﭘرسیدند ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺛﺮوت؟
ﭘﺎﺳﺦ دنیای ﻣﺪرن : ﺛﺮوت ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ولی از راه ﻋﻠﻢ
دﺳﺖ ﭼﭗ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﺎ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺷﻤﺎ ؟ ﻋﻠﻢ و ﺛﺮوت ﻣﺎﻧﻨﺪ دو ﺑﺎل ﺑﺮاى ﭘﺮواز ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ دو ﻻزم و ﺿﺮورى ﻫﺴﺘﻨﺪ. درواﻗﻊ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻳﻦ دو ﺑﺎﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ دﺳﺖ ﭼﭗ و راﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻏﻠﻂ و اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ درﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻦ همیشه ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺛﺮوت؟ ﻣﻰﺧﻨﺪﻳﺪم... و عقیده داﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ اﺳﺖ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻠﻢ دﻳﮕﺮان را ﺑﺎ ﺛﺮوﺗﺶ ﺑﺨﺮد. ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻤﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻳﺎ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﻫﺮ رﺷﺘﻪاى را ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺟﻤﻊ ﻛﻨﺪ و نیاز ﻋﻠﻤﻰ ﺧﻮد را ﺑﺪون زﺣﻤﺖ و ﺑﺎ کیفیت بسیار ﺑﺎﻻ ﺑﺮﻃﺮف ﺳﺎزد؛ اﻣﺎ اﻣﺮوز می بینمﻛﻪ اﻳﻦﻃﻮر نیست . وابستگی ﺑﻪ داﻧﺶ دﻳﮕﺮان ﻧﻘﺺ ﺑﺰرگی اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم زﻳﺎن ﺑﺰرﮔﻰ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﺎ ﻣﻰزﻧﺪ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ بیشترﻣﻰداﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ تصمیم ﻣﻰﮔﻴﺮد و اﻳﻦ راﻫﻜﺎر ﺧﻮﺑﻰ ﺑﺮاى ﻛﺎﻫﺶ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﻏﻠﻂ و ﻳﺎ رﻳﺴﻚ آنﻫﺎﺳﺖ. ﺗﻨﻬﺎ راه ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﺮاﻳﻂ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺎزﻧﮕﺮى در ﺷﻴﻮه ﺗﻔﻜﺮ ﻣﺎﺳﺖ. ﻋﻠﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪاى اﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺎﻗﺪ رﻳﺴﻚ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﺛﺮوت ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺎد رود. ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎى ﻋﻠﻢ در ﺳﺮ اﻣﻦﺗﺮاز ﺛﺮوت در ﺟﻴﺐ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪﺑﺮ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ، ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻰﺗﻮان دوﺑﺎره از اول ﺷﺮوع ﻛﺮد و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪاى ﺑﺮاى ﻏﻠﺘﺎﻧﺪن و ﺑﺰرگﺗﺮ ﻛﺮدن ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﺮد. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ”ﻫﻴﭻ ﻓﺮد ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪى ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﻃﻰ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى اش ﭼﻨﺪ ﺑﺎرى ورﺷﻜﺴﺘﻪ و ﻣﺘﻀﺮر ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در زﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮد، ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت اﺷﺘﺒﺎﻫﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﻬﻰ از ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﺗﺎن ﻳﺎ ﺣﺘﻰ ﻫﻤﻪ ﺛﺮوﺗﺘﺎن ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻋﻠﻢ ﺑﺮاى اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ درﺳﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ. در زﻧﺪﮔﻰ، اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺛﺮوت ﻣﺎ ﻣﻰاﻓﺰاﻳﻨﺪ ﻳﺎ از آن ﻣﻰﻛﺎﻫﻨﺪ. ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﻛﺎرﻛﻨﻴﻢ.
ﭘﻮﻟﺪار ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ؟
ﻣﮕﺮ ﻓﺮﻗﻰ ﻫﻢ ﻣﻰﻛﻨﺪ؟
ﺑﻠﻪ واقعیت اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ بین ﭘﻮﻟﺪار و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ تفکیک ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪ.اصولا” ﭘﻮﻟﺪار ﻛﺴﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺮﺻﺖﻃﻠﺒﻰ از راه ﻧﺎدرﺳﺖ ﻣﺜﻼً ﺷﻴﺎدى ﺑﻪ ﭘﻮل ﻫﻨﮕﻔﺘﻰ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎﻳﺪ دودﺳﺘﻰ ﺑﻪ ﭘﻮل ﺧﻮد ﺑﭽﺴﺒﺪ ﺗﺎ از ﻛﻒ ﻧﺪﻫﺪ او داﺋﻤﺎً ﻧﮕﺮاﻧﻰ و اﺿﻄﺮاب دارد. در ﻋﻮض اﻧﺴﺎن ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﺎﻛﺎر ﻛﺮدن روى ﺧﻮد و ﺑﺎ ﻛﺴﺐ داﻧﺶ و ﻣﻬﺎرت ﻧﻪ ﻟﺰوﻣﺎً ﺑﺎ ﻣﺪرك داﻧﺸﮕﺎﻫﻰ راﻫﻰ را ﭘﻴﻤﻮده و ﺛﺮوﺗﻰ را ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺣﺘﻰ ﺑﺮاﺛﺮ اﺗﻔﺎﻗﺎت روزﮔﺎر ﭘﻮﻟﻰ از دﺳﺖ دﻫﺪ دوﺑﺎره ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ داﻧﺶ ﻳﺎ ﻣﻬﺎرت آن را ﺑﻪ دﺳﺖ آورد.
درواﻗﻊ ﭘﻮل ﻓﺮد ﭘﻮﻟﺪار ﭼﻨﺪان ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪاى ﻧﺪارد و ﻣﺤﻜﻢ و ﻗﺎﺑﻞاﺗﻜﺎ ﻧﻴﺴﺖ وﻟﻰ ﭘﻮل ﻓﺮد ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﺎﺛﺒﺎتﺗﺮ اﺳﺖ. در درون ﻓﺮد ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻰ رخ‌داده اﺳﺖ. وى درراه ﻛﺴﺐ ﺛﺮوت ﺑﻪ ﻓﺮد ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ و ﺑﻬﺘﺮى ﺗﺒﺪﻳﻞﺷﺪه ﻛﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ارزﺷﻤﻨﺪﺗﺮ از ﺷﺨﺼﻴﺖ آﻏﺎزﻳﻦ اوﺳﺖ؛ اﻣﺎ درون ﻓﺮد ﭘﻮﻟﺪار ﺗﻐﻴﻴﺮى اﻳﺠﺎد ﻧﺸﺪه و او ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺷﺨﺼﻴﺖ اﺑﺘﺪاﻳﻰ ﺧﻮد ﺑﺮاﺛﺮ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده ﻳﺎ ﺷﺎﻧﺲ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﻮل ﻫﻨﮕﻔﺘﻰ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﺮاد ﭘﻮﻟﺪار ﻣﻌﻤﻮﻻً ﭼﻨﺪان ﻣﺤﺘﺮم ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ وﻟﻰ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺻﺎﺣﺐ اﺣﺘﺮام‌اﻧﺪ
ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﺮوﻓﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ : اﺑﺘﺪا ﺗﻐﻴﻴﺮات درونی ، ﺳﭙﺲ ﻧﺘﺎﻳﺞ بیرونی
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﻴﺮوﻧﻰ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻣﺜﻞ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﺧﻮب، ﻟﻮازم ﻟﻮﻛﺲ، ﻣﻨﺰل ﻋﺎﻟﻰ و ...
ﻏﺎﻓﻞ از اﻳﻨﻜﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮات درون رخ دﻫﺪ و ﺳﭙﺲ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﻴﺮون، آﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ درﺧﻮاﺳﺖ و اﻧﺘﻈﺎراﺗﻤﺎن از ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺑﻴﺮون ﺗﻐﻴﻴﺮات دروﻧﻰ ﻫﻢ داﺷﺘﻪاﻳﻢ. اﮔﺮ ﻫﺮروز ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ ﺻﺒﺢ ﺑﻴﺪار ﻣﻰﺷﺪﻳﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻔﺖ ﺻﺒﺢ ﺑﻴﺪار ﺷﻮﻳﻢ. اﮔﺮ ﺗﺎﺑﻪﺣﺎل زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻰ و راﻳﺎﻧﻪ ﻧﻤﻰداﻧﺴﺘﻴﻢ اﻛﻨﻮن ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﻬﺎرتﻫﺎ را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ. ﺑﺮاى اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮات دروﻧﻰ ﺿﺮورى اﺳﺖ ﻛﻼسﻫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺮوﻳﻢ ﻣﻬﺎرتﻫﺎى ﻻزم را ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻳﺎ ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه وارد ﺷﻮﻳﻢ.
در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮدﻣﺎن داﺋﻢ ﻣﻰﺑﻴﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺮدم در ﺣﺴﺮت اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ و ﻳﺎ ﺷﻐﻠﻰ ﺧﻮباﻧﺪ اﻣﺎ آﻳﺎ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ آﻣﻮﺧﺘﻦ، ﺗﻼش ﻛﺮدن، ﺗﻐﻴﻴﺮ دروﻧﻰ و ﻛﺴﺐ دﻳﮕﺮ ﻣﻬﺎرتﻫﺎى ﻻزم ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻗﻮل آﻧﺘﻮنی راﺑﻴﻨﺰ: ﺑﺮاى ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﭼﻴﺰﻫﺎیی ﻛﻪ ﺗﺎﺑﻪﺣﺎل ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ کسی ﺑﺸﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﺎﺑﻪﺣﺎل ﻧﺒﻮده‌اﻳﺪ.
ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﻮﻳﻢ ﻧﻪ ﭘﻮﻟﺪار.
ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﭘﻮل اﺣﺘﺮام ، داﻧﺶ، ﻣﻬﺎرت و ﺟﺎذﺑﻪ دارد اﻣﺎ ﭘﻮﻟﺪار ﻓﻘﻂ اوﻟﻰ را دارد و ﺑﺲ.
ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روش ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا
ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺎ ﺗﻔﻜﺮ ﻓﻘﺮ درﮔﻴﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ. ﻫﺮﮔﺰ در ﻣﻮرد ﻋﻠﻞ آن ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻨﻴﺪ. ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاى ﻓﻘﺮ دﻳﮕﺮان ﻛﺎرى ﺑﻜﻨﻴﺪ. آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻰﺷﻮد، ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎﻓﺘﻦ و ارﺗﻘﺎ اﺳﺖ. ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻓﻘﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎى ﺳﻨﺘﻰ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻓﻘﺮا ﺑﺎﺷﻴﺪ اﻣﺎ از ﻳﻚراه رﻳﺸﻪاى و ﭘﺎﻳﺪار.
ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﻮﻳﺪ. اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روش ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻓﻘﺮاﺳﺖ. اﮔﺮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻳﻜﻲ از آنﻫﺎ ﻧﺸﻮﻳﺪ.
ﺑﺮاى ﻛﺎﻫﺶ ﻓﻘﺮ ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻓﻘﺮ را وارد ذﻫﻦ ﺧﻮد ﻛﻨﻴﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮر ﺛﺮوت را وارد ذﻫﻦ ﻓﻘﺮا ﻛﻨﻴﺪ.
ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻓﻘﺮ زﻣﺎﻧﻲ از ﺑﻴﻦ ﻣﻲرود ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد اﻓﺮاد ﻓﻘﻴﺮى ﻛﻪ ﺑﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﺪن ﺧﻮد اﻳﻤﺎن‌دارﻧﺪ، اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ.
ﻧﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد اﻓﺮاد ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪى ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ.
درواﻗﻊ ﻧﺎﺑﻮدﻛﻨﻨﺪه ﻓﻘﺮ، ﺧﻮد ﻓﻘﺮا ﻫﺴﺘﻨﺪ آنﻫﺎ ﺑﺎ ﻃﺮز ﺗﻔﻜﺮﺷﺎن ﻣﻰﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮد را از ﻓﻘﺮ ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻧﺎﺟﻰ آنﻫﺎ ﻛﺴﻰ ﺟﺰ ﺧﻮدﺷﺎن ﻧﻴﺴﺖ.
ﻓﻘﺮا ﻧﻴﺎزى ﺑﻪ ﺧﻴﺮﻳﻪ ﻧﺪارﻧﺪ؛ آنﻫﺎ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﻧﮕﻴﺰش ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺧﻴﺮﻳﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﻳﻚ ﺗﻜﻪ ﻧﺎن ﻣﻰدﻫﺪ
ﺗﺎ در ﺑﺪﺑﺨﺘﻰﺷﺎن زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻳﺎ ﻣﻘﺪارى آنﻫﺎ را ﺳﺮﮔﺮم ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاى ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﺳﺎﻋﺖ ﻓﻘﺮ ﺧﻮد را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﻨﻨﺪ. وﻟﻰ اﻧﮕﻴﺰش آنﻫﺎ را وادار ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻛﻪ از ﺑﺪﺑﺨﺘﻰﺷﺎن ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ. واﻗﻌﺎً اﮔﺮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﻘﺮا ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ. ﺧﻮدﺗﺎن ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎور اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺮاﻳﺸﺎن آﺳﺎن ﺷﻮد.
اﺳﺘﻘﻼل مالی ، دﻏﺪﻏﻪ اصلی
اﺳﺎﺳﺎً ﻧﮕﺮاﻧﻰﻫﺎى ﻣﺎﻟﻰ ﺷﻤﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ ﭼﻴﺴﺖ؟ از ﭘﺲ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎى روزﻣﺮه ﺑﺮآﻣﺪن؟ ﻳﻚ ﺳﻔﺮ رؤﻳﺎﻳﻰ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده؟ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻓﺮزﻧﺪان؟
ﺑﻰ ﺗﺮدﻳﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺲ از ﺳﻼﻣﺘﻰ ﺟﺴﻢ و روح و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺎت، ﻳﻜﻰ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ دﻏﺪﻏﻪﻫﺎى اﻧﺴﺎن اﻣﺮوزى ﻣﺴﺎﺋﻞ مالی اﺳﺖ. ﺑﺎور ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ و داﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﺣﺴﺎب دﺧﻞوﺧﺮج ﺑﺎ ﺗﺮاز ﻣﺜﺒﺖ، رﺑﻄﻰ ﺑﻪ درآﻣﺪ ﻧﺪارد و ﻣﻰﺗﻮان ﺑﺎ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺴﺘﻦ اﺻﻮل ﺻﺤﻴﺢ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ رﺳﻴﺪ.
اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ ﺑﺮاى اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻰ دارد اﻣﺎ درواﻗﻊ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻧﮕﺮاﻧﻰ از ﺻﻮرﺗﺤﺴﺎبﻫﺎ، ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻗﺮض و ﺑﺪﻫﻰﻫﺎى ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻪ وﻳﮋه ﺑﺎ ﺳﻮدﻫﺎى ﺑﺎﻻ، داﺷﺘﻦ ﻳﻚ درآﻣﺪ ﻏﻴﺮﻓﻌﺎل ﻛﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 70درﺻﺪ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎى زﻧﺪﮔﻰ را ﺑﺎ ﺣﻔﻆ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎى ﻣﻄﻠﻮب ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﺣﺘﻰاﻻﻣﻜﺎن ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ زودﻫﻨﮕﺎم را ﺑﺎ ﻳﻚ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﻣﺎﻟﻰ ﻣﻄﻠﻮب ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺸﺨﺼﺎت اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ اﺳﺖ. اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاى ﺑﺮآوردن ﻧﻴﺎزﻫﺎى ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﺗﻜﻴﻪ ﻧﻤﻰﻛﻨﻴﺪ و روى ﭘﺎى ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﻰاﻳﺴﺘﻴﺪ. اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ ﺑﺮاى ﻣﺎ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻦ وﻗﺖ ﻛﺎﻓﻰ ﺑﺮاى ﻟﺬت ﺑﺮدن از زﻧﺪﮔﻰ در ﻛﻨﺎر ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎﺷﺪ. اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻬﺘﺮ از اﻣﻨﻴﺖ ﺷﻐﻠﻰ اﺳﺖ. اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﺷﻐﻠﻤﺎن زﻧﺪﮔﻰﻣﺎن زﻳﺮورو ﻧﺸﻮد.
ﻫﺮﻛﺴﻰ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎﻳﻰ را ﺑﺮاى ﺧﻮد ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻨﺪ و ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻨﻴﺪه‌اﻳﻢ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰﻫﺎى اﻧﺴﺎن ﻧﺎﻣﺤﺪود و ﺑﻰﺷﻤﺎر اﺳﺖ و ﻣﻰﺗﻮان ﺑﺎﭘﺸﺘﻜﺎر ﺑﻪ ﻗﻠﻪﻫﺎى اﻫﺪاف ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻرى ﻣﺎﻟﻰ ﻫﻢ رﺳﻴﺪ؛ اﻣﺎ در اﺑﺘﺪا اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ ﺑﺮاى ﻫﺮ ﻓﺮدى در اوﻟﻮﻳﺖ ﻗﺮار دارد. ﺑﺮاى رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﺳﺘﻘﻼل ﻣﺎﻟﻰ ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺎ دوﺳﺘﺎن و دﺷﻤﻨﺎن ﺛﺮوت را ﺑﻪﺧﻮﺑﻰ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ.
دوﺳﺘﺎن و دﺷﻤﻨﺎن ﺛﺮوت :
دوﺳﺘﺎن ﺛﺮوت ﻋﺒﺎرت‌اﻧﺪ از:
*ﻣﻬﺎرت و ﺗﺨﺼﺺ
*ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻰ و ﻗﻨﺎﻋﺖ
*ﺑﺨﺸﺶ و ﻛﻤﻚ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان
*ﺧﻼﻗﻴﺖ و ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدن
*ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﭘﺬﻳﺮى
*ﺗﻼش و ﺛﺒﺎت ﻗﺪم
*ﭘﺲاﻧﺪاز و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى
*ﺷﺠﺎﻋﺖ و اﻗﺪام
*اﻋﺘﺒﺎر و آﺑﺮو
*داﺷﺘﻦ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺧﻮب
دﺷﻤﻨﺎن ﺛﺮوت ﻋﺒﺎرت‌اﻧﺪ از:
*ﻋﺪم ﺗﺨﺼﺺ
*اﺳﺮاف و وﻟﺨﺮﺟﻰ
*ﻋﺪم ﺑﺨﺸﺶ
*ﻋﺪم اﺷﺘﻴﺎق
*ﺗﻨﺒﻠﻰ و اﻫﻤﺎلﻛﺎرى
*ﺑﻰارادﮔﻰ
*ﻋﺪم ﭘﺲاﻧﺪاز و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى
*ﺗﺮس و ﺗﺮدﻳﺪ
*ﻋﺪم ﻋﺰتﻧﻔﺲ و ﺧﻮدﻛﻢﺑﻴﻨﻰ
*ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺿﻌﻴﻒ
ﺗﺮس از ﺗﻐﻴﻴﺮ
ﺑﺰرگ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺮس زﻧﺪﮔﻰﺗﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟
ﺗﺮس از ﻣﺮگ، ﺗﺮس از دﺳﺖ دادن ﺧﺎﻧﻮاده، ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ، ﻓﻘﺮ و ﻳﺎ...
در زﻧﺪﮔﻲ ﺷﺨﺼﻲ اﻛﺜﺮ ﻣﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎ، ﺑﺰرگﺗﺮﻳﻦ ﺗﺮس، ﺗﺮس از ﺗﻐﻴﻴﺮ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﺗﺮس آنﻗﺪر ﺑﺰرگ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻰ راﺟﻊ ﺑﻪ آن ﻓﻜﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﻰﻛﻨﻴﻢ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ، اﻓﻜﺎرى را ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺠﺒﻮرﻣﺎن ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﻰ ﻋﻤﻠﻰ ﺑﺰﻧﻴﻢ را ﺑﻪﺳﺮﻋﺖ از ذﻫﻦ ﺧﻮد ﻣﺤﻮ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ.
ﺑﺴﻴﺎرى از اﻓﺮاد واﺑﺴﺘﮕﻰ ﺷﺪﻳﺪى ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ ﺧﻮددارﻧﺪ، ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﺳﺘﺨﺪام و ﻳﺎ ﺑﺴﺘﻦ ﻗﺮاردادﻫﺎى ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﻫﺴﺘﻨﺪ. از اﻳﻨﻜﻪ درآﻣﺪ آنﻫﺎ ﻋﻘﺐاﻓﺘﺎده و ﻳﺎ دﭼﺎر ﻧﻮﺳﺎن ﺷﻮد، ﻧﮕﺮان‌اﻧﺪ. ﻓﺮﺻﺖﻫﺎى ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى، ﻛﺴﺐ درآﻣﺪﻫﺎى ﺟﺎﻧﺒﻰ، ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻐﻞ و ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ رﻳﺴﻚ ﺑﺮاى آنﻫﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺮﺳﻨﺎك اﺳﺖ؛ و اﻟﺒﺘﻪ ﻛﻪ اﻳﻦ راهﻫﺎ، ﻣﺨﺎﻃﺮات ﺑﺴﻴﺎرى را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد. ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى، رﻳﺴﻚ از دﺳﺖ دادن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ و زﻳﺎن را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد، ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻐﻞ، اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺪﺗﺮ ﺷﺪن ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﺪﻳﺪ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد و اﻳﻦ رﻳﺴﻚﻫﺎ ﺑﺮاى ﺑﺴﻴﺎرى ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﺨﺘﻰ را ﺑﻪ وﺟﻮد آورده اﺳﺖ. ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ داروﻧﺪار ﺧﻮد را ازدﺳﺖداده‌اﻧﺪ، ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ زﻳﺮ ﺑﺎر ﺗﻌﻬﺪات ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻴﺎورده‌اﻧﺪ و ﻳﺎ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺣﺴﺮت ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد را ﻣﻰﺧﻮرﻧﺪ. اﻳﻦ ﺗﺮسﻫﺎ در ﻫﻤﻪ ﻣﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ. ﺑﺤﺚ ﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ، رﻫﺎﻳﻰ از ﺗﺮس ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ آﺷﻨﺎﻳﻰ و روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺧﻄﺮاﺗﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ از آنﻫﺎ ﺑﺘﺮﺳﻴﻢ.
درواﻗﻊ از ﭼﻪ ﭼﻴﺰى ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﺮﺳﻢ؟
ﻣﻦ اﻛﻨﻮن از اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻣﻨﺒﻊ درآﻣﺪ دارم ﻣﻰﺗﺮﺳﻢ. ﻓﺮض ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻦ، ﻣﺮا ﺗﺎ زﻣﺎن ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ، رﻫﺎ ﻧﻜﻨﺪ. ﭘﺲ از ﺳﺎلﻫﺎ ﻛﺎر ﻛﺮدن، آﻳﺎ اﻳﻦﻫﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮد ﻛﻪ از زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰﺧﻮاﺳﺘﻢ؟ ﻣﻦ از زﻧﺪﮔﻰام ﺑﺎﻳﺪ رﺿﺎﻳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و ﻗﻄﻌﺎً ﺷﺎد ﺑﻮدن ﻣﻦ از دروﻧﻢ ﻧﺸﺌﺖ ﻣﻰﮔﻴﺮد. وﻟﻰ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ آﻳﻨﺪه‌اى ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاى ﻣﻦ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﻫﺎى ﻣﺎﻟﻰ، ﻣﻬﺎرﺗﻰ، ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﻣﻨﺎﻓﺎﺗﻰ ﻧﺪارد. ﻣﻦ از اﻳﻨﻜﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﻧﺎراﺣﺖﻛﻨﻨﺪه‌ى ﺑﺮﺧﻰ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﺎن اﻃﺮاﻓﻢ را ﻣﻰﺑﻴﻨﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﺮﺳﻢ و ﭼﺸﻢ ﺧﻮدم را ﺑﺎز ﻧﮕﻪداﺷﺘﻪ و ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻌﻰ را از ﺧﻮدم دور ﻧﺒﻴﻨﻢ.
ﻣﻦ از اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ را ﺿﺮورى ﻣﻰﺑﻴﻨﻢ وﻟﻰ ﺷﻬﺎﻣﺖ و ﺟﺴﺎرت ﺗﻐﻴﻴﺮ را ﻧﺪارم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﺮﺳﻢ.
ﻣﺜﻞ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺎﺷﻴﺪ.
ﺑﺮﻧﺪه ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ دﻗﻴﻖ ﻳﻚ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻲﭘﺮدازد، ﺑﺎزﻧﺪه از ﻛﻨﺎر آن ﮔﺬﺷﺘﻪ و آن را ﺣﻞﻧﺸﺪه رﻫﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
ﻫﺮ ﺷﺨﺼﻰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در زﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﻟﻰ ﻓﺮاواﻧﻰ روﺑﺮو ﺷﻮد. آن ﻛﻮدﻛﻰ ﻛﻪ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻐﺎزه‌ى اﺳﺒﺎبﺑﺎزىﻓﺮوﺷﻰ ﺧﻮد را ﺑﻪ درودﻳﻮار ﻣﻰ زﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪاش ﺑﺮﺳﺪ ﻫﻢ ﺑﻪﻧﻮﻋﻰ ﻳﺎد ﻣﻰﮔﻴﺮد ﻛﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﻟﻰ ﺧﻮد را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﻞ ﻛﻨﺪ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰرﺳﺪ اﻛﺜﺮ ﻣﺎ ﺑﺰرﮔﺴﺎلﻫﺎ، روش ﻫﻤﺎن ﻛﻮدك را در زﻧﺪﮔﻰ ﭘﻴﺶ ﻣﻰﮔﻴﺮﻳﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﭘﺪر و ﻣﺎدرى ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﺎز ﻣﺎ را ﺑﻜﺸﺪ و ﻗﻄﻌﺎً اﻳﻦ روش ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﺑﺮاى ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﺎ ﻫﻤﮕﻰ ﺑﻪﻃﻮر روزﻣﺮه ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﻟﻰ ﻓﺮاواﻧﻰ دارﻳﻢ، ﺷﺎﻳﺪ درآﻣﺪ ﻓﻌﻠﻰ، ﻣﺎ را ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎى ﻣﺎه ﻧﻤﻰرﺳﺎﻧﺪ، اﻗﺴﺎط وامﻫﺎى ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻳﻢ ﻋﻘﺐاﻓﺘﺎده اﺳﺖ، ﺑﺪﻫﻜﺎرى زﻳﺎدى دارﻳﻢ و ﻳﺎ آﻳﻨﺪه‌ى روﺷﻦ ﻣﺎﻟﻰ ﺑﺮاى ﺧﻮد ﻧﻤﻰﺑﻴﻨﻴﻢ. ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﭙﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اﺿﻄﺮار ﻣﻲرﺳﺎﻧﺪ.
ﻣﺎ زﻣﺎﻧﻰ ﺑﺎزﻧﺪه اﻳﻢ ﻛﻪ از ﻛﻨﺎر ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ ﻣﺎﻟﻰ ﺧﻮﻳﺶ، ﺑﻪﺳﺎدﮔﻰ ﺑﮕﺬرﻳﻢ و ﺣﻞ آنﻫﺎ را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان، دوﻟﺖ، ﺳﺎزﻣﺎن و ﻳﺎ ﻫﺮ ﻣﺮﺟﻊ دﻳﮕﺮى ﺑﺴﭙﺎرﻳﻢ. ﻓﺮض ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﻮرم ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﻛﻪ درآﻣﺪ ﻣﺎ ﻛﻔﺎف ﺧﺮج زﻧﺪﮔﻰﻣﺎن را ﻧﺪﻫﺪ. در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻣﺴﺌﻠﻪى روزﻣﺮه روﺑﺮو ﻫﺴﺘﻴﻢ. وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اﺿﻄﺮار رﺳﻴﺪه وﻟﻰ ﻛﻤﺎﻛﺎن ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن دﻳﮕﺮان دلﺧﻮش ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ در ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺎل ﺗﻮرم ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻰﻳﺎﺑﺪ. ﭘﺲ در اﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﭼﻪﻛﺎره‌اﻳﻢ؟ ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﺎ ﺗﺎ ﻛﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ؟ ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﻣﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪدرﺳﺘﻰ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﻤﻰﻛﻨﻴﻢ، ﻳﺎ ﺑﺮاى ﮔﺬران زﻧﺪﮔﻰ از ﻛﻴﻔﻴﺖ آن ﻛﻢ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ و ﻳﺎ رو ﺑﻪ ﻗﺮض و وام ﻣﻰآورﻳﻢ.
اﻣﺎ ﺷﺨﺺ ﺑﺮﻧﺪه ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻰ دﻗﻴﻖ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻰﭘﺮدازد.
ﺑﻨﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﻧﺪه ﻣﻌﺠﺰه ﻛﻨﺪ، اﻧﺘﻈﺎر ﻧﻤﻰرود درآﻣﺪ او ﻧﺎﮔﻬﺎن اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ و ﻳﺎ ﺑﺪﻫﻰﻫﺎﻳﺶ ﻣﺤﻮ ﺷﻮد. در ﻋﻮض او ﺑﻪ درون ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻰرود؛ اﻣﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻓﺮض ﻛﻨﻴﺪ ﻣﺜﻼً ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ دو ﻗﺴﻂ وام ﻣﻰﭘﺮدازﻳﻢ ﻛﻪ ﺳﻰ درﺻﺪ از ﺣﻘﻮﻗﻤﺎن را ﻣﻰﺑﻠﻌﺪ و ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻰﺷﻮد ﻛﻪ از ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻰﻣﺎن ﺑﻜﺎﻫﺪ. در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎى زﻳﺮ ﻣﻄﺮح ﻣﻰﺷﻮد.
- اﻳﻦ وام ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻨﻈﻮرى ﮔﺮﻓﺘﻪﺷﺪه و در ﻛﺠﺎ ﺧﺮج ﺷﺪه اﺳﺖ؟
- ﺳﻮد آن ﭼﻘﺪر اﺳﺖ؟ ﻳﺎ ﺑﻪﻋﺒﺎرت‌دﻳﮕﺮ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺒﻠﻎ وام، ﭼﻪ ﻣﻴﺰان ﭘﻮل و در ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻰ ﺑﺎﻳﺪ آن را ﭘﺲ ﺑﺪﻫﻴﻢ؟
- اﮔﺮ وام را ﺗﺴﻮﻳﻪ ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﺎ ﻗﺴﻤﺖ آزادﺷﺪه‌ى درآﻣﺪ ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ ﻣﺎن ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد؟
- آﻳﺎ ﻣﻰﺗﻮاﻧﻴﻢ واﻣﻰ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻬﺘﺮ (از ﺟﻬﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن) ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و وام ﻓﻌﻠﻰ را ﺗﺴﻮﻳﻪ ﻛﻨﻴﻢ؟
- اﻳﻦ وام ﭼﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎﻳﻰ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﻣﺎ اﻳﺠﺎد ﻛﺮده اﺳﺖ؟ آﻳﺎ اﮔﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﭘﺮداﺧﺖ اﻗﺴﺎط ﻣﺎﻫﻴﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮدﻳﻢ، آزاداﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻐﻞ و ﻳﺎ راه‌اﻧﺪازى ﻛﺴﺐوﻛﺎر ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ؟
ﺑﺎ ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮى اﻳﻦ ﻣﻌﻴﺎر و ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺪه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻰﺷﻮﻳﺪ. ﻫﻴﭻﻛﺲ در ﻫﻤﻪى زﻣﺎنﻫﺎ ﺑﺮﻧﺪه و ﺑﺎزﻧﺪه ﻧﻴﺴﺖ وﻟﻰ ﺑﻪﻫﺮﺣﺎل ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺮﺧﻮرد ﻛﻨﻴﻢ.
اﺑﺘﺪا در ﺣﻮزه آﻣﻮزش، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى ﻛﻨﻴﻢ.
ﺛﺮوت از آنﻛﺴﺎﻧﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﻮاﻋﺪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺛﺮوت را ﻣﻰداﻧﻨﺪ و آن را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻰﺑﻨﺪﻧﺪ. ازاﻳﻦرو ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰ ﺧﻮد را ﺑﺮاى ﻛﺴﺐ درآﻣﺪ اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﻴﻢ. در دﻧﻴﺎى واﻗﻌﻰ ﺗﻨﻬﺎ داراﻳﻰ ﺣﻘﻴﻘﻰ اﻧﺴﺎن، ﻣﻐﺰ اوﺳﺖ. اﻳﻦ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ اﺑﺰارى اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ آن ﺗﺴﻠﻂ دارﻳﻢ.
ﭼﻨﺪى ﭘﻴﺶ از ﻣﻨﺰل ﻳﻜﻰ از دوﺳﺘﺎن ﺳﺮﻗﺖ ﺷﺪ. ﺳﺎرﻗﺎن ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن، دﺳﺘﮕﺎه ﺿﺒﻂ و وﺳﺎﻳﻞ زﻳﺎدى از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ را رﺑﻮدﻧﺪ. وﻟﻰ ﺑﻪ ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﺶ دﺳﺖ ﻧﺰدﻧﺪ. ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ داراﻳﻰﻫﺎﻳﻰ دارﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﻤﻰﺗﻮاﻧﺪ آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﺳﺮﻗﺖ ﺑﺒﺮد. ﺑﻠﻪ! ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺮدم ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﭘﻮﻟﺸﺎن را ﺻﺮف ﺧﺮﻳﺪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن، ﻣﺒﻞ، ﺻﻨﺪﻟﻰ و اﺷﻴﺎى دﻳﮕﺮ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ درﺻﺪ ﻛﻤﻰ ﺑﺮاى ﺧﺮﻳﺪ ﻛﺘﺎب و ﻳﺎ آﻣﻮزش در زﻣﻴﻨﻪ ﺗﺠﺎرت و ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى ﺧﺮج ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. وﻗﺘﻰﻛﻪ داﺧﻞ ﺑﺎزى ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش ﻣﻰﺷﻮﻳﻢ، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺷﺮوع ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى ﺑﺎ ﺿﺮر ﻫﻢ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮﻳﻢ. وﻟﻰ ﺳﻮدى ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰآﻳﺪ، ﺑﺴﻴﺎر ارزﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖ. ﺑﺎ وارد ﺷﺪن در ﺑﺎزى ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى، اﻓﺮاد ﻛﺘﺎبﻫﺎى ﺑﻴﺸﺘﺮى را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ، ﻧﺸﺮﻳﻪ و روزﻧﺎﻣﻪﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى را ﺑﺎ دﻗﺖ ﭘﻴﮕﻴﺮى ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. اﻳﻦ ﺑﺎزى ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺟﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻛﻢﻛﻢ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺎزى و ﻣﻬﺎرت ﻻزم را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰآورﻧﺪ؛ و درﻧﻬﺎﻳﺖ از اﻳﻦ ﺑﺎزى ﭘﻴﺮوز ﺑﻴﺮون ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ.
در اﻳﻦ راه ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰﻫﺎى ﺧﻮد را ﭘﺮورش دﻫﻴﻢ، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻨﻴﻢ و ﺑﺮ ﻋﻘﻞ و داﻧﺎﻳﻰ ﺧﻮد اﻓﺰوده و ﻣﻬﺎرتﻫﺎى ﺧﻮد را اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﻴﻢ ،ﻛﺘﺎبﻫﺎى ﺧﻮب ﺑﺨﺮﻳﻢ، ﺣﺘﻰ اﮔﺮ در آن زﻣﺎن وﻗﺖ ﻛﺎﻓﻰ ﺑﺮاى ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ، در زﻣﺎﻧﻰ دﻳﮕﺮ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺧﻮاﻧﺪ. ﺑﺎرﻫﺎ ﺷﺪه ﻛﺘﺎﺑﻰ را ﺧﺮﻳﺪه‌ام و ﻣﺎهﻫﺎ ﺑﻌﺪ ﺧﻮاﻧﺪه‌ام.
ﺳﻌﻰ ﻛﻨﻴﻢ در ﺳﻤﻴﻨﺎرﻫﺎ و ﻫﻤﺎﻳﺶﻫﺎى ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻰ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ. ﻣﻄﺎﻟﺐ ﮔﻔﺘﻪﺷﺪه را ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ، ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ، ﺗﻤﺮﻳﻦ و ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﻢ. اﻓﺮاد زﻳﺎدى در ﺳﻤﻴﻨﺎرﻫﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻣﻰﺷﻨﻮﻧﺪ، ﻳﺎد ﻣﻰﮔﻴﺮﻧﺪ و ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﺎدداﺷﺖ ﺑﺮدارﻳﻢ، ﺿﺒﻂ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﺨﻮاﻧﻴﻢ و ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ و ﺗﻜﺮار ﻛﻨﻴﻢ. ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﻴﺪ درﻳﻜﻰ از ﺳﻤﻴﻨﺎرﻫﺎ ﻛﻪ ﻫﻢ ﻋﻨﺎوﻳﻦ و ﻣﻄﺎﻟﺐ اﺻﻠﻰ را ﻳﺎدداﺷﺖﺑﺮدارى ﻣﻰﻛﺮدم و ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖﻫﺎى ﺳﺨﻨﺮان را ﺿﺒﻂ ﻣﻰﻧﻤﻮدم. ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻛﻪ ﻣﺠﺪداً ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺿﺒﻂ ﺷﺪه ﺑﺎ آراﻣﺶ و دﻗﺖ ﮔﻮش ﺳﭙﺮدم، ﭘﻨﺞ ﺻﻔﺤﻪ ﻳﺎدداﺷﺖﺑﺮدارى ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﻬﺎرده ﺻﻔﺤﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﻓﻮق ﻣﻮﻓﻖ ﺟﺰو ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻫﻤﻴﺸﮕﻰ ﺳﻤﻴﻨﺎرﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺮﻳﺪن ﻛﺘﺎب و ﺷﺮﻛﺖ در ﻛﻼسﻫﺎ و ﺳﻤﻴﻨﺎرﻫﺎ ﭼﻘﺪر ﺑﺮاى ﻣﺎ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﻣﻰﺷﻮد، ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺑﺮ روى آﻣﻮزش و ﺑﻬﺒﻮد ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻛﺴﺐ درآﻣﺪﻣﺎن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارى ﻧﻜﻨﻴﻢ ﭼﻘﺪر ﺑﺮاى ﻣﺎ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﻣﻰﺷﻮد. ﺿﺮباﻟﻤﺜﻠﻰ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: اﮔﺮ ﻣﻰﺧﻮاﻫﻰ ﻧﺎن ﺑﺨﻮرى، ﮔﻨﺪم ﺑﻜﺎر. اﮔﺮ ﻣﻰﺧﻮاﻫﻰ ﻧﻔﺲ ﺑﻜﺸﻰ، درﺧﺖ ﺑﻜﺎر. اﮔﺮ ﻣﻰﺧﻮاﻫﻰ زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﻰ، آﻣﻮزش ﺑﺒﻴﻦ و آﻣﻮزش ﺑﺪه.
مقالات مشابه
همه ما آنقدر خوش شانس نیستیم که دریک خانواده ثروتمند بدنیا بیاییم. با این حال ، برای ثروتمند شد...
برای داشتن یک زندگی ثروتمند تنها 10 راه وجود دارد در بیشتر دوران شغلی ام ، من با افراد ثروتمن...
سال‌ها پیش به شکلی تقریباً تصادفی اصل دادن رو کشف کردم. اوایلش در حدود 1994 بود که دیدم بعضی از...
به نظر چیز عجیبی میاد ولی اگه از اونچه که می‌خواین بدین از همون بیشتر نصیب‌تون می‌شه. زندگی ما ...
Label
بزن بریم !