بلوغ شخصیتی برای ازدواج

بررسی بلوغ و پختگی شخصیت قبل از ازدواج اهمیت زیادی دارد‎

به طور کلی شخصیت هر فرد تا ۱۸ سالگی شکل می‌گیرد و تا سن ۲۰ سالگی معیارها و علائم شخصیتی افراد کامل می‌شود، رشد شخصیت حداقل تا ۲۲ سالگی در دختران تثبیت می‌شود اما در ازدواج‌های زود هنگام شخصیت افراد شکل نگرفته است.

اگر فرد به رشد شخصیتی لازم برای ازدواج نرسیده باشد و اقدام به ازدواج نماید به این ازدواج ازدواج زودهنگام گفته شده و می تواند مشکلات بسیاری را در پیش داشته باشد، معمولاً این افراد با گذشت چند سال از زندگی مشترک علاقه خود به همسرشان را از دست می‌دهند و حتی اصرارهای خود برای این ازدواج را به یاد نمی‌آورند. ازدواج‌های زود هنگام برای فرد از لحاظ روحی و روانی مشکلات بسیاری در پی دارد و فشار زیادی به فرد وارد می‌شود و شخص دچار اختلال شخصیت و افسردگی می شود.

در ازدواج‌های زود هنگام شخصیت افراد شکل نگرفته است‎

بررسی بلوغ و پختگی شخصیت اهمیت زیادی دارد. در این راستا توجه به چند نکته مهم است؟

اگر به سن و سال طرف توجه کنیم تناسبی با آن سن دارد؟ برای مثال فردی که ۳۶ سال سن دارد ولی هنوز شغل و درآمدی ندارد. موقعیت و نقش مناسبی در اجتماع ندارد، و به لحاظ مادی وابسته به خانواده است، کسی است که با توجه به سنش دستاورد چندانی ندارد.

آیا طرف میتواند هیجاناتش را کنترل کند؟

آیا فرد رفتار مناسبی در برابر مشکلاتش دارد؟

آیا طرف روابط صمیمانه ای با دیگران برقرار کند، چند تا دوست دارد، چند سال باآنها دوست است؟

آیا دوستانش آدمهایی درست و حسابی هستند؟

آیا طرف برای آینده اش هدفی دارد؟ هدف هایش معقول است یا در رویاهایش سیر میکند؟

آیا آدم مستقلی است یا هنوز مامان و باباش برایش تصمیم میگیرند؟ آیا تصمیماتی که میگیرد و مسئولیتش را میپذیرد؟

آیا طرف خودش را میشناسد و چقدر ارزیابی اش از شما درست است؟ اصلا توانایی دیدن واقعیت ها را دارد؟

آیا طرف به اندازه کافی مسئولیت پذیراست؟ چقدر به وعده هایش عمل میکند؟

آیا برای ازدواج عجله دارد؟

آیا آدمی است  که قبل از تصمیم درباره موضوعی درباره اش خوب فکر می کند و یا اینکه بدون فکر کردن دست به انتخاب می زند؟

بلوغ شخصیتی برای ازدواج

نشانه عدم بلوغ اجتماعی و شخصیتی فرد 

1- غیرقابل اعتماد بودن

پیوسته دیر به سر قرارهایش می رسد.

قول و قرارهایش با افراد را فراموش می‌کند یا زیر بار آن‌ها نمی‌رود.

فراموش‌کاری مداوم

دائماً اطرافیان را ناامید می کند.

2- عدم مسوولیت پذیری مالی و اقتصادی

بیکاری و تنبلی

مقروض بودن به افراد مختلف

خرج کردن بی‌رویه پول بدون پس‌انداز

مدام تغییر شغل دادن

3- بی‌هدفی و بی‌انگیزگی

بی هدف زندگی می کند و نیاز دارد کسی او را تشویق کند و برای انجام کارهایش به او انگیزه بدهد.

تصمیم گیری در کارهایش را به تعویق می اندازد

برای آینده‌اش برنامه ریزی ندارد

از حل مشکلات جدی زندگی‌اش عاجز است

منتظر شانس و معجزه است.