از دیدگاه روانشناسی افرادی که کمک کردن به دیگران را (اعم از انسان، حیوان و گیاهان) یکی از دغدغه های اصلی خود می بینند، به بالاترین جایگاه انسانی رسیده اند. طبق نظریه مزلو (که همگی با آن آشنا هستید) انسان ها مراتب نیازها را طی می کنند. کسانی که به نیازهای سطح پایین توجه می کنند و فقط به فکر خودشان هستند بیشتر مستعد بیماریهای روانی و قلبی ، عروقی هستند. از آن طرف افرادی که برای دیگران قدم برمی دارند، پرشور، آسوده، ضد بیماری، ارزشمند و مقبول همگان هستند. خب چرا ما وجدانی آسوده و نفسی از اعماق راحتی نداشته باشیم؟ انسان موجودی است اجتماعی که به دلیل نیازهای مادی و معنوی با دیگر اعضای اجتماع تعامل برقرار می سازد. تعاملات اجتماعی در حالت طبیعی، در وضعیتی متوازن باقی می مانند. اما همواره این شرایط ثابت نیست. در مواقع بحران؛ اعم از مشکلات فردی و خانوادگی، بحران های طبیعی و غیرطبیعی، نیاز افراد از حد متعارف فراتر می رود به نحوی که خود از برآوردن آن نیازها عاجز می مانند و ضروری است تا سایر اعضای اجتماع وارد میدان عمل شده و به فرد یا افراد درگیر بحران کمک کنند. شما را به دیدن این ویدئو اختصاصی مجموعه فردای روشن من دعوت میکنیم